Biodanza is niet iets dat alleen plaatsvindt in de les, in de groep, in de Vivencia. Biodanza is levenskunst en dat kan overal en in iedere omstandigheid...
Ik had een ziek vriendinnetje. Twee dagen voor ze stierf deden we een Vivencia in haar bed....
- We maakten een nestje in haar bed (oefening resting in a nest)
- We fluisterden elkaar lieve dingen in het oor (Tunnel of qualification)
- We keken elkaar in de ogen en zagen elkaars schoonheid (esthetische perceptie van de ander)
- We streelden elkaar op het geluid van de vogels in de tuin en de ruisende wind in de bomen langs haar huis (Biodanza en de natuur, sweet caresses)
- Ik masseerde haar voeten en gaf ze kleine kusjes (caress of the feet)
- We gingen samen romantisch plassen, met het licht uit en haar sterrenhemel lichtjes aan (ongedifferentieerde liefde)
- Ik zong mijn liefde in haar oor (Biodanza en de stem)
- We lagen heel stil naar elkaars adem te luisteren met mijn hand op haar buikje (transcendentie, buikademhaling)
- We omhelsden elkaar voor de allerlaatste keer (moment of eternity)
- We namen afscheid en ik bracht mijn hand op mijn hart om haar daar te bewaren...
Het was zo mooi, ik werd er helemaal gelukkig van. Het leven is overvol van de poetry of the human encounter (zoals Rolando zo mooi zegt)
Begin met het nodige
doe daarna het mogelijke
en dan ineens doe je zomaar het onmogelijke
(onbekend)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten